Nog een verkenning
Luc, Alex, Kris en Malik hebben zich als vrijwilligers aangemeld om de eerste etappe van de Omloop nog eens opnieuw te verkennen. Ondertussen willen ze ervaren wat het is om deze uitdaging aan te vatten. Ze zijn immers van plan om volgend jaar effectief deel te nemen. Hieronder hun ervaringen:
verslag luc
Wij zijn gestart om 06u00 net zoals het volgend jaar zal zijn, zelfde tijd zelfde dag maar één jaar later.
De track volgen was geen enkel probleem. Ik was verbaasd over het verkeer. Er waren heel weinig auto’s en vrij goed berijdbare fietspaden. Tevens zagen we nergens gevaarlijke situaties. Wij waren maar met vier en dat was een ideale situatie, ik hoop dat de meeste deelnemers volgend jaar vlug zullen inzien dat ze best in kleine groepjes van ongeveer tien deelnemers fietsen.
De rit zelf hebben wij afgeklokt op 296 km, inclusief hier en daar wat omrijden, om eten en drinken te zoeken. Wij fietsten met een gemiddelde snelheid van 25,9 km/h, gekoppeld aan enkele stops voor 't eten en bezienswaardigheden te bezoeken. Zo bereikten we om 20u00 de aankomst in Amiens.
Iedereen is er van overtuigd dat dit met voorsprong de gemakkelijkste etappe is van de Omloop van de Slagvelden, we waren moe maar zeker niet uitgeput na 1100 hoogtemeters en 14 uur onderweg te zijn.
Toffe ervaring ,bedankt aan de collega’s fietsers.
Luc
verslag Alex
De verkenning van de eerste rit is goed verlopen. Het was vrij rustig op het parcours en het verkeer viel mee.
Fysiek geen problemen gekend , ook al heb ik nu maar de basisconditie van een doorsnee randonneur. Doch besef ik maar al te goed dat de omstandigheden heel goed mee zaten: weinig wind, mooi weer, groepje van vier, niet veel hoogtemeters, geen pech.
Doe daar eens het volgende bij: regen , veel wind, alleen , meer hoogtemeters, pech, fysiek ongemak en het wordt een ander verhaal. Wees maar zeker dat een doorgedreven training echt wel nodig is voor volgend jaar!
De track was goed voorbereid en was met gps prima te volgen.
Mijn fiets is alvast goed bevonden (mits een paar kleinigheden). Ik was in principe met de bagage volledig zelf bedruipend in geval van extreme pech. Dat geeft al een mentale zekerheid.
Eventueel test ik nog een andere fiets, een retro fiets? Ik heb nog tijd om enen te restaureren en uit te testen. Waarom niet ! 100 jaar geleden hebben die mannen dat in heel andere omstandigheden gedaan en met een fiets die op heden ‘not done’ is. Maken we daar een uitdaging van ?
Ik ben er in ieder geval klaar voor,… als de nakende heupoperatie nu maar zal herstellen zoals het hoort.
Alex Wauters
verslag kris
Mijn bevindingen:
door de verkenning al gereden te hebben, had ik wel min of meer een idee wat ik kon verwachten. Echter had ik niet verwacht dat het toch al zo veel klimwerk is tot aan Amiens. Dit leek beter mee te vallen op de verkenning. Ook had ik de indruk dat het nu rustiger was op de baan en daardoor nu “veiliger” aanvoelde, maar dat zal ook wel aan onze snelheid gelegen hebben.
Omdat we in juni 14 km/u reden tegenover nu 28 km/u is het snelheidsverschil met het andere verkeer veel minder groot en komen er dus logischerwijs ook minder auto’s achter ons aan.
Verder dus wel ongeveer zoals ik gedacht had.
Hoe ik het zie voor volgend jaar;
Voldoende eten en drinken meenemen van bij de start, nooit treuzelen, eten (kopen) aan het begin van grotere steden en daar dan rustig doorrijden.
Telkens focussen op de volgende controlepost en niet op het eindpunt ,niet naar de klok kijken, hartslag goed in de gaten houden en nooit forceren, ook niet de laatste 10km. Ik had nog nooit meer dan 260 km gereden en wist niet hoe ik dit zou verteren, dit is redelijk goed meegevallen.
Dit was een heel goede test. Ik ben nog een paar dingen te weten gekomen en heb nog een paar pijnpunten ontdekt die nog opgelost moeten worden.
Bedankt gasten!
Kris Heynssens
