De tweede etappe

Op de derde dag van de verkenning, vertrekken we in Amiens. Ik ben nog steeds niet goed georganiseerd en laat per ongeluk mijn zonnebril achter. Het positieve is dat we nog een reden hebben om eens terug te keren. We fietsen eerst naar het startpunt van de volgende etappe en bezorgen nog wat flyers in dat café. We vertrekken voor een mooi stuk rechtdoor, maar al goed golvend. In Saint-Quentin passeren we een bakker. We beseffen dat we hier niet zomaar mogen passeren. We kopen allerhande taartjes, vooral eclairs en heel veel water. We vullen onze bidons, geven de lege flessen terug en laten ook Kris zijn afgebroken staander achter. Het is ondertussen heel warm geworden en niet iedereen drinkt even vlot water van 37°C. Tegen de middag passeren we een eerste rommelmarkt en besluiten het lokaal feestcomité te steunen. We eten er onze voorraad boterkoeken op uit Saint-Quentin, vergezeld van de noodzakelijke roséwijn. Een deel van onze route is hier autobaan geworden. We verdwalen een beetje en onze geplande 136km worden er al snel 151. In de eerstvolgende klim breekt Marc DS zijn ketting. Velen zijn plots heel enthousiast om te tonen hoe goed ze voorbereid zijn. Luc wil met zijn ponsje een schakel van tussen halen en terug samen ponsen. Frank wil een kettingslotje steken. Kris en ik gaan vooral het geheel fotograferen. We laten de rest ondertussen verder rijden. Dit geeft ons dan iets om op te jagen. Het leven is mooi en God woont in Frankrijk. Het wordt alsmaar warmer en de kilometers en hoogtemeters beginnen te wegen. We passeren een tweede rommelmarkt. Nu verder rijden zou een slecht plan zijn. Iedereen heeft honger, maar wil niets zoet meer. Iedereen heeft dorst maar kan geen water meer zien. Op de rommelmarkt zijn ze aan het opruimen. Het is immers al laat. Maar na twee pintjes de man en veel sterke verhalen besluiten ze de barbecue terug te ontsteken. In afwachting gaat de vrouw van rechtover nog verse aardbeien trekken. Ik eet de lekkerste barbecue worst ooit. Nu de moraal terug goed is, leggen we de laatste kilometers af.

Dag vier en een klein stukje van dag vijf vormen samen met dag drie een etappe. Op dag vier denk ik ’s ochtends steeds hetzelfde. Schoon parcours. Leuke klimmetjes die elkaar aflossen, autoluwe kronkelende kleine baantjes. Pittoreske dorpjes, waar zelfs nog een vliegtuig in de grond zit. Tegen de middag kiezen we nu voor een picknick. In een groot warenhuis kopen we twee kippen, twee liter chocomelk, water, frisdrank, confituur, rauwe hesp en acht broden. In het dorpscentrum vinden we enkele banken en een parasol. Het blijkt de ingang van een rustoord te zijn. Als een verpleegster langs komt om te vragen wie we bezoeken, spreken we enkel Vlaams. Maar kort nadien brengen ze ons nogal veel gezelschap. Vooraleer we depressief worden van ons toekomstbeeld besluiten we te vluchten. Na de middag fietsen we door een gigantisch natuurpark, rondom Chantilly. Maar aangezien we Parijs naderen wordt het verkeer ook iets drukker en een beetje agressiever. De voorsteden zijn niet altijd even fietsvriendelijk. Tegen de avond overnachten we in een prachtig kasteel. We kunnen er wel niets krijgen om te eten en/of te drinken. We mogen ons in de orangerie installeren en bestellen wijn, bier en veel te veel pizza’s. Een overladen koerier op brommertje bezorgt alles. Luc saboteert de detector van de verlichting zodat deze blijft branden. Samen hebben we terug een legendarische avond. Het is toch veel te warm om te gaan slapen.

Dag vijf begint met de verkenning van het laatste stukje van deze etappe. We rijden naar Parijs. We vertrekken met een nieuw thema. Parijs ligt in een put. Remi vindt dat alle boeken waarin dit staat moeten verbrand worden. Waarschijnlijk is die put ooit gegraven en hebben ze alle aarde voor die put gelegd. We moeten steeds over kleine, weliswaar korte nepen. Een drietal komen zelfs aan 18%. Bij velen zal dit binnenkomen. We komen aan in Parc des Princes, thuishaven van Paris Saint-Germain, aankomst van de tweede etappe. Een etappe van bijna 300km en net boven de 2000 hoogtemeters.

filip de bal